Σήμερα είναι η 36 επέτειος του Πολυτεχνείου, και εκείνο που πάντα ήθελα να ρωτήσω τη γενιά του πολυτεχνείου είναι, γιατί το Πολυτεχνείο έγινε το 1973 και όχι το 1967; Καταλαβαίνω ότι η απάντηση είναι τόσο δύσκολη και οδυνηρή που δεν πρόκειται να την πάρω. Τουλάχιστον αφήστε με να τη φανταστω...
Σε χθεσινή του συνέντευξη ο επικοινωνιολόγος του Καραμανλή που τάισε σανό για μια 5ετία το έθνος, Θ. Ρουσόπουλος, δήλωσε ότι ο Τσίπρας είναι μεγάλος ηγέτης γιατί πήρε ένα κόμμα από το 3%, το έκανε κυβέρνηση και κέρδισε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις στη σειρά. Δηλαδή, για να συνοψίσουμε, το μόνο κριτήριο για να χαρακτηρίσουμε κάποιον μεγάλο ηγέτη είναι να πάρει ένα κόμμα απ'την ανυπαρξία, να το κάνει κυβέρνηση και να κερδίζει εκλογές. Ένα κόμμα! Για τη χώρα τίποτα. Δεν τον ενδιαφέρει σε τι κατάσταση ήταν η χώρα πριν, και σε τι θα είναι μετά τον "μεγάλο ηγέτη". Αυτά λίγο-πολύ πιστεύει (ή ταΐζει) ο επαγγελματίας δημοσιογράφος, επαγγελματίας επικοινωνιολόγος, επαγγελματίας πολιτικός, επαγγελματίας σανοτρόφος Θ. Ρουσόπουλος. Ας πω κι εγώ τη γνώμη μου ως μη επαγγελματίας πολιτικός, μη δημοσιογράφος, μη επικοινωνιολόγος, πάνω στο τι χαρακτηρίζει το μεγάλο ηγέτη, με παραδείγματα απ'την πραγματική (δυστυχώς) ζωή. Ο μεγάλος ηγέτης πρέπει να αξιολογεί σωστά το τρέχον π...
Σχόλια
Μετά την "εγχείρηση", που γίνεται με αναισθησία και αφήνει ένα μούδιασμα, οι συνταγματάρχες έβαλαν το γύψο... Αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση των φοιτητών, το Μάη του 68 και το αντιπολεμικό κίνημα για το Βιετνάμ που ξαναγέννησαν την (επαναστατική) αριστερά, οδήγησε στο '73 (αφήνω έξω τη Χιλή και την Ταϋλάνδη της περιόδου)...
Αυτά αρκούν για αρχή, δε δικαιολογούν όμως (αυτόματα) τη σημερινή στάση μερικών. Αυτό είναι και θέμα "ψυχολογίας"...